Recenzja gry „czytającej w myślach”. Ciekawy pomysł, wciąga jak radziecki odkurzacz.
2048 wciąż żywe
Jeszcze jedna z pierdyliona odmian gry w 2048. Nawet ciekawa.
W Sczebrzeszynie zebra żebrze drugiej zebrze wnet na biedrze
Pięć lat temu pisałem o grze Othello (znaną też pod nazwą Reversi): Othello Gra jest fajna, bo ma łatwe reguły, a więc nie wymaga zbyt długiej nauki. Jest też solidnie rozgałęziona, a więc – w odróżnieniu od takich warcabów na przykład – szanse na powtórzenie tej samej partii są praktycznie zerowe.
Fiuto-Siki
Jak już kilkakrotnie wspominałem, wymyślanie tytułów nie jest moją mocną stroną. Po japońsku „futoshiki” oznacza „nierówność”.
Pi mal Pflaumen
Nie znam niemieckiego. Pochodzę z kraju sąsiadującego z Niemcami, ale jakoś nigdy nie było dobrej okazji, żeby się tym językiem zainteresować. Albo inaczej: była, ale w niewłaściwym czasie. Przytrafiło mi się swego czasu na studiach w Wojskowej Akademii Technicznej uczęszczać przez trzy miesiące na końcówkę ostatniego semestru języka niemieckiego. Ponieważ jednak nikt nie brał tych zajęć na serio, a także, ponieważ …
Rikudo: recenzja
Jeden z Czytelników niniejszej podróbki bloga podesłał mi niedawno link do gry logicznej, o której dziś napiszę. Mowa o Rikudo. Zadanie jest niby proste: trzeba wypełnić sześciokątny plaster miodu liczbami od jeden do maksimum (36 albo 60 albo 90 – w zależności od stopnia trudności). Należy to zrobić tak, żeby kolejne liczby były wpisane w sąsiadujące ze sobą pola. Innymi …
Znów ta sama plansza
Dziś króciutka recenzja gry, którą odkryłem całkiem niedawno, a która wessała mnie całkiem. Na szczęście na krótko, bo gra jest typu „przejdź wszystkie plansze i zapomnij”.
Moja trucizna codzienna: Loop
Pamiętacie recenzję gierki „Hook”? Jeżeli nie, tutaj można poczytać: https://xpil.eu/moja-trucizna-codzienna-hook/ Dziś recenzja bardzo podobnej gry, mianowicie Loop.
Recenzja już była
Dziś nietypowo, wracamy do gry, o której już kiedyś pisałem, czyli Dixit. Ostatnio kiedy grałem w Dixit, robiłem to za pomocą kart od Tajemniczego Domostwa, innej gry karcianej, równie pasjonującej, która jednakowoż nadaje się do Dixit idealnie. Tym razem – w końcu – udało się zagrać w Dixit kartami do Dixit. Ha!
Moja trucizna codzienna: Influence
Dziś odkurzam troszkę już zarośnięty pajęczynami temat gier na Androida. Tym razem padło na całkiem łebską grę o wdzięcznie dźwięczącej nazwie „Influence”. Czyli po naszemu – wpływ.
Moja trucizna codzienna: Hook
Dziś recenzja jednaj z najprostszych gier na Androida, w które przydarzyło mi się zagrać ostatnimi czasy. Hook jest grą, w której nacisk położono na dwie rzeczy; obydwu mi czasem życiu brakuje: prostota oraz minimalizm.
Moja trucizna codzienna: Slitherlink
Dziś kolejna recenzja gry na Androida. Gry, w którą młócę od dobrych dwóch lat, i – chociaż wiem, że nie da się jej skończyć, bo ma za dużo poziomów – gram dla zachowania sprężystości dendrytów i aksonów. Gra owa to Slitherlink.
Moja trucizna codzienna: Quizwanie
Kolega podesłał mi niedawno link do gry, której nazwa od razu wydała mi się bardzo podejrzana. „Quizwanie” powinno się przecież nazywać „Quizowanie”, no nie?