Recenzje książek

„Deniwelacja” to kolejna część przygód Wiktora Forsta. Udało mi się niedawno dorwać wersję audio, której odsłuchanie zajęło mi prawie dwa tygodnie (głównie podczas dojazdów z/do pracy). Dziś szybka recenzja.

UWAGA: PONIŻSZY TEKST DOŚĆ SZCZEGÓŁOWO I DOŚĆ KOMPLETNIE OPISUJE FABUŁĘ POWIEŚCI „Hel 3”. Jeżeli nie chcesz stracić frajdy z lektury, NIE CZYTAJ.

Książka jest świetna, naprawdę warto przeczytać ją samemu. Moja prywatna ocena końcowa to mocne 10/10. Jeżeli zamierzasz doczytać ten wpis do końca, nie miej potem do mnie pretensji, że zdradziłem za dużo.

Czy jest jakaś książka, do której wracasz?

U mnie jest. Nawet więcej niż jedna!

Czego się większość ludzi spodziewa po dobrym kryminale?

Nie mam pojęcia. Wiem natomiast czego ja się spodziewam: napięcia, akcji, solidnego głównego bohatera, niespodzianki.

Czy znalazłem to wszystko w „Pragnieniu”?

Jak najbardziej!

Wysłuchałem niedawno „Problemu trzech ciał” autorstwa Cixin Liu (wymawiamy: „Tzi-Szin-Liu”). Dziś czas na recenzję.

Wspominałem niedawno, że większość moich recenzji to pozytywy, z pięciogwiazdkowymi ocenami, z ilością ochów i achów większą niż w przeciętnym dziele kina fikanego (kolega opowiadał…)

Skończyłem niedawno trzeci (i chyba ostatni) tom trylogii o komisarzu Forście, więc tradycyjnie już szybka recenzja.

Jak już wspomniałem w niedawnym komentarzu do recenzji pierwszego tomu, moim zdaniem tom trzeci jest najmocniejszy z całości, zaś tom drugi – najsłabszy. Ale to tylko takie moje widzimisię, wiadomo.

Akcja „Trawersu” zaczyna się kilka miesięcy po zakończeniu „Przewieszenia”. Forst jest w kompletnie czarnej, beznadziejnie głębokiej dupie, zrobiony przez Bestię z Giewontu na cacy.

Po „Ekspozycji” czas na drugi tom przygód komisarza Forsta, czyli tytułowe „Przewieszenie”.

Nie chcę omawiać szczegółów fabuły aby nie popsuć zabawy tym z Czytelników, którzy po „Przewieszenie” jeszcze nie sięgnęli. Powiem więc tylko bardzo ogólnikowo, że o ile w pierwszej części Forst wpadł w tarapaty, z których jeszcze można było się wykaraskać (a przynajmniej na to wyglądało), o tyle w „Przewieszeniu” następuje kulminacja zdarzeń i końcówka jest kompletnie dla Forsta przerąbana. Gorzej chyba być nie może.

Skończyłem dziś „Ekspozycję” Mroza, czas na recenzję.

Od razu zaznaczę, że lekturę wchłonąłem uszami, z wybitną pomocą mojego autka, które udostępniło mi swój kanał audio, serwisu Audioteka.pl, skąd pozyskałem audiobooka, a także Krzysztofa Gosztyły, który uprzejmie raczył był odczytać książkę do mikrofonu (mistrz! Genialnie moduluje głos pod poszczególne postacie, od razu wiadomo kto mówi). Osobne podziękowania dla Przemka z serwisu bookbusters.audio, który oświecił mnie, że kolejność tomów jest taka a nie inna (Audioteka ma tomy ustawione w odwrotnej kolejności i ktoś niebędący w temacie może omyłkowo zacząć słuchać od „Trawersu”, który cykl zamyka).

Jeżeli ktoś kojarzy recenzje dwóch pierwszych tomów serii „Frontlines” Kloosa, być może ucieszy go dzisiejsza recenzja części trzeciej i czwartej.

Głównie dlatego, że będzie krótka 😉

Powiem więc krótko: w dechę!

Bardzo, bardzo polecam całą serię.

Po ostatnim wyczynie u Przemka postanowiłem trochę wrócić do audiobooków. No bo jakoś tak mi się ostatnio składa, że na książki czytane oczyma nie mam za bardzo czasu (dlaczego? okaże się niebawem), natomiast na czytanie uszami mam go chwilowo więcej niż zwykle (dlaczego? okaże się wkrótce).

W ogóle wkrótce się dużo okaże, czego skutkiem ubocznym będzie jeden z najdłuższych wpisów na tym blogu. Cierpliwości. Jeszcze tydzień, góra dwa.

Dziś króciutka recenzja drugiego (z czterech) tomów serii „Frontiers” Marko Kloosa. „Lines of Departure” to kontynuacja przygód sierżanta Graysona. Tym razem zdecydowana większość akcji dzieje się w kosmosie, co tygryski bardzo lubią.