Recenzje książek

Jeżeli ktoś lubuje się w makabreskach, książki Rolanda Topora będą dlań strzałem w dziesiątkę. Dawno temu, zanim jeszcze ogóle myślałem o wyjeździe z Kaczystanu, kolega namówił mnie na lekturę Czterech Róż i pamiętam, że wtedy pochłonąłem książkę w błyskawicznym tempie, i z zachwytem.

Zgodnie z niedawną zapowiedzią, dzisiaj recenzja „Grawitacji” Tess Gerritsen. Dla niewtajemniczonych: książki Tess kojarzą się na ogół z Bostonem, gdzie jedna pani dochtór anatomopatolog wespół z inną panią detektyw odkrywają rozmaite mroczne tajemnice kryminalne. Nie brakuje tam również wątków romantycznych, tak więc dałoby się określić jej twórczość jako kryminały medyczno-romantyczne.

Skończyłem wczoraj pierwszy tom „Wilka Samotnika”, kolejnej dylogii o Koniaszu. Jak już sugerowałem w komentarzu do poprzedniego wpisu o tej książce, szału nie ma. Drugiego tomu nie kupię.

Skończywszy trylogię Larssona zrobiłem sobie dwa dni odsapki a następnie zarzuciłem wędkę w przepastne głębiny mojej niezawodnej biblioteczki (zarybionej niedawno świeżą ikrą z hodowli Merlin.pl) i po chwili gmerania wydłubałem pierwszy tom „Wilka Samotnika”, dwutomowej opowieści o Koniaszu autorstwa Miroslava Žambocha.

Niedawno przyleciały do nas z Polski dwie paczki. Zapakowane głównie książkami. Mam teraz dzięki temu zaległości w czytelnictwie na jakieś 40 tytułów – dwa z nich napocząłem niedawno.

Książka, którą ostatnio czytam z zapartym tchem (o której wspominam tutaj) zawiera, oprócz w miarę „tradycyjnych” zagadek matematycznych (typu: Jaś miał pięć jabłek, oddał połowę bratu; ile ma teraz? Oczywiście, cztery i pół…) również zagadnienia z zakresu geometrii, trygonometrii, topologii i różnych innych obszarów matematyki.

Dziś, po kilkumiesięcznej przerwie, udało mi się w końcu doczytać kolejną książkę Terry’ego pod tytułem jak wyżej.

W nawiązaniu do mojej niedawnej recenzji trzech pierwszych opowiadań ze zbioru „Gotuj z papieżem” Jakuba Ćwieka, dziś króciutko, najkrócej jak się da.

Zgodnie z niedawną zapowiedzią, dziś recenzja „Gotuj z papieżem” Jakuba Ćwieka.

Skończyłem dziś rano „Międzynaród” Piotra Czerwińskiego. A zatem, zgodnie z tradycją, recenzja.

Skończyłem w ostatni weekend „Przebiegum Życiae” Czerwińskiego.

Zacząłem kilka dni temu czytać jedną z najmilej wpominanych lektur swojego dzieciństwa: „Wyspa Złoczyńców” autorstwa nieżyjącego już Zbigniewa Nienackiego.