Terry Pratchett: Unseen Academicals
Udało mi się niedawno skończyć „Unseen Academicals” mojego ulubionego Pratchetta, dziś szybka recenzja.
Kategoria: RK 2014
Straż! Straż!
Skończyłem niedawno czytać „Guards! Guards!” mojego ulubionego Pratchetta. Książka jest wybitna. Opowiada o tym, jak powstała Straż Miejska Ankh-Morpork. A raczej jak została przywrócona do świetności.
Pomniejsze bóstwa: cytaty
Dziś króciutko. Czytam sobie „Small Gods” Pratchetta. Jestem dopiero w okolicach 20% książki, a już zgromadziłem całkiem zacną kolekcję cytatów, którą niniejszym prezentuję.
The Last Hero
Czytam sobie „The Last Hero” mojego ulubionego Pratchetta i ku swemu zdumieniu odkrywam coś, o czym mój dobry znajomy mówił mi kilka lat temu, a ja mu wtedy, głupi, nie wierzyłem: mianowicie to, że Pratchett…
Mróz, upał i niespodzianka
Udało mi się niedawno pójść za ciosem i przeczytać „Mróz” i „Upał” pana Ciszewskiego. I co?
The Light Fantastic: werdykt
Minęło już dobrze ponad dwa lata od czasu, gdy, zakupiwszy angielskojęzyczny oryginał „Blasku fantastycznego” odgrażałem się publicznie, że zacznę czytać po angielsku.
Marcin Ciszewski: Wiatr
Trafiła mi się niedawno książka Marcina Ciszewskiego (tak, to ten od www.1939.com.pl) pod tytułem „Wiatr”. Jeżeli ktoś sądzi, że książka traktuje o gastrycznych przypadłościach dolnej końcówki przewodu pokarmowego, zawiedzie się srodze. Minipowieść „Wiatr” tytuł swój…
Łowca i owca
Jak się nietrudno domysleć, dziś recenzja „Łowcy androidów”, słynnej literackiej próby odpowiedzenia na pytanie, czy androidy marzą o elektrycznych owcach. Przyznaję bez większego zawstydzenia, że książki tej jeszcze nie przeczytałem, chociaż została napisana prawie dziesięć…
Jo Nesbø: Człowiek nietoperz
Dziś recenzja książki, której teoretycznie w ogóle nie powinienem był przeczytać.
Święty chaos
Przytrafiło mi się niedawno odsłuchać wszystkie czternaście odcinków „Świętego chaosu” Cezarego Harasimowicza, pierwszej w moim życiu książki wydanej wyłącznie w formie audiobooka.
1939
Nie lubię literatury historycznej. No nie trawię, i koniec. Bierze się to zapewne z tego, że w domu rodzinnym miałem historyka-hobbystę w postaci dziadka, który próbował mi wbijać miłość do historii młotkiem. Efekt był zgoła…
Sezon burz
Jako wielki (ponad 100 kg żywej wagi) fan prozy Sapkowskiego, ze szczególnym uwzględnieniem Pięcioksiągu Wiedźmińskiego (w sześciu tomach), dorwałem się ostatnio do „Sezonu burz”, siódmego tomu opowieści o wiedźminie Geralcie.