Kibicytat

Jeżeli w przedrostku “kilo-” zamienimy “lo” na “bi”, dostaniemy “kibi- “.

A więc: kibibajt zamiast kilobajta, a także kibimetr zamiast kilometra, czy też kibigram zamiast kilograma. Z tym, że przedrostków “binarnych” zasadniczo nie używa się w warzywniakach (a szkoda). Jeżeli poproszę o półtora kibigrama jabłek, mogę od razu zapakować się w biały kaftan.

Z powyższego akapitu czujny Czytelnik mógł już wywnioskować, że chodzi o 1024 cytaty. Zgodnie z niedawną obietnicą udało mi się w końcu zgromadzić na Ignormatyku ładną, okrągłą liczbę cytatów, o czym chwalę się pospieszyć spieszę się pochwalić, bo nie mam chwilowo lepszych tematów pod klawiaturą.

Tysiąc dwudziesty czwarty cytat trafił do bazy w okolicach wczesnego przedpołudnia, dwudziestego trzeciego kwietnia roku pańskiego dwa tysiące osiemnastego.

Cytat ów wygląda następująco:

(po naszemu: “Nie cierpię cytatów”)

Słowa te przypisuje się Ralphowi Waldo Emersonowi, dziewiętnastowiecznemu poecie i eseiście, zwanemu przez Adama Mickiewicza “amerykańskim Sokratesem”. Łeb miał pan Emerson niewąski, zainteresowanych szczegółami zapraszam tutaj.

Teraz pracowicie ściubię kolejny tysiąc-z-hakiem. Jeżeli, Czytelniku, podczas lektury mojego blogu słyszysz jakieś stukanie, to pewnie ten hak.

Na zakończenie – wierszyk. Bo tak.

Mam cytatów tysiąc z górą
rozmaitych, z miejsc przeróżnych.
Są tu, aby żyźń ponurą
rozweselić tym Podróżnym,

którzy Internetów szlaki
przemierzają chyżym krokiem.
A gdzie puenta? Wierszyk taki
z przymrużonym trzeba okiem

czytać.