Ignormatyk Blogito ergo sum

Krótka opowieść o tym, jak duże sklepy szanują nasz czas.

Po prawie miesiącu udało mi się skończyć książkę „Gamedec. Sprzedawcy lokomotyw” Przybyłka. Recenzja wkrótce!

Dziś wieczorem, dokładnie sekundę po godzinie 23, do Nowego Roku pozostanie dokładnie 59 dni, 59 minut i 59 sekund. Rok ten będzie 59. z kolei rokiem licząc or roku 1959. Przypadek? Nie wydaje mi się.

Po akustycznej, moiściewi, po akustycznej!

Liczymy ośmiodźwiękowe skale muzyczne za pomocą SQL-a. Czemu tak? Bo się da ;)

Listopadziowa nieoczekiwanka.

O liczbach, tak dla odmiany. Tym razem coś, o czym dotychczas jeszcze nie pisałem.

Z obserwacji naszej oraz naszych różnych znajomych wynika niezbicie, że w styczniu jest albo najzimniej, albo najnudniej. Albowiem w październiku, który jest dokładnie 9 miesięcy później, są urodziny większości dzieci naszych znajomych. Naszych dzieci zresztą też. Pod tym względem październik jest dla nas najbardziej zalatanym miesiącem w roku. Już pal …

Od trzech tygodni próbuję zmęczyć drugą część serii „Gamedec”, zatytułowaną „Gamedec. Sprzedawcy lokomotyw”. Trudność polega na tym, że pierwszej części nie znam zupełnie, natomiast p. Przybyłka bardzo polubiłem za jego „Orła Białego” (tu recenzja:!klik!). Ku memu zaskoczeniu książka, która na starcie wydawała mi się absolutna klapą, mniej więcej od połowy …

Jeżeli czytasz Ignormatyka wyłącznie przez RSS, nie zauważysz różnicy. Jeżeli jednak wchodzisz przez główną, być może zauważyłeś (-aś), że na prawym marginesie zrobiło się ostatnio jakby schludniej. A mianowicie poupychałem widżety w zakładki („taby”), dzięki czemu zajmują one teraz o wiele mniej miejsca w pionie. Wszystko to dzięki wtyczce WP Tabbed …

Przypowieść o tym, dlaczego warto ubierać ciepłe ciuchy przed wejściem do auta.

Wykoncypowałem sobie nowe logo do blogu. O, takie: („Logo” to może za dużo powiedziane. Ot, parę literek na krzyż) Literkę „i” potraktowałem negatywem, a literki „o” oraz „y” odbiłem w lusterku, bo każdemu {się} czasem odbija. Póki co zostawiam, nie wiem jeszcze na jak długo. O.  

O bardzo wolnej, ale za to bardzo bezpiecznej metodzie generowania bitów pseudolosowych

Recenzja kolejnej książki ze świata Achai. Tym razem na tapecie przyszły mistrz miecza, niepokonany Virion.

W oczekiwaniu na atak kolejnego huraganu zerknijmy na reakcje, jakie zebrała niedawna Ofelia: https://www.boredpanda.com/hurricane-ophelia-ireland-reactions/ (link nadesłany przez jednego ze stałych Czytelników bloga; muchas gracias, señor!) Takie podejście lokalnych ludków do życia to jedna z przyczyn, dla których nie żałuję, że opuściłem kraj gryki, świerzopa i dzięcieliny pały 😉

Zagapiłem się trochę. Albowiem gdyż ponieważ niecałe cztery dni temu na moim blogu pojawił się pięciotysięczny komentarz! W ciągu zaledwie pięciu lat (z hakiem!) udało mi się uzyskać tyle komentarzy, ile na Twitterze pojawia się średnio wpisów w ciągu osiemdziesięciu trzech setnych sekundy 😉 Wspaniały wynik, khem, nieprawdaż. Tajemniczym szczęśliwcem, …

Opowieść o całkiem niezwykłej grze komputerowej, która - chociaż wygląda jakby była pisana rylcem w glinie - wciąga jak radziecki odkurzacz.

Krótki wpis o mojej niedawnej wizycie w bibliotece publicznej w Naas. Bardzo zacne miejsce!

Dmuchać będzie, że ho ho.

Zaskakująco prosta metoda na sprawdzenie przestępności roku.

Dziś rano padł mi serwer, na którym stoi blog. Bez żadnych ostrzeżeń, po prostu sobie zdechł. Dało się na niego wejść przez KVM, ale już przez SSH – nie. Po interwencji panów z OVH serwer wstał około 15:00. Nie mam pojęcia co się wydarzyło. Dziwny świat.

Rzecz to na mym blogu niezwykła – reklama! Ale nie jakaś tam „zwykła” reklama maści na porost ego czy pigułek na odgrubianie. Zauważyliście, że słowo „odchudzanie” jest sprzeczne wewnętrznie? Jeżeli chcemy zabrać grubość i zastąpić ją chudością, należałoby użyć słowa „odgrubianie” ewentualnie „dochudzanie”. Komuś się ewidentnie popiętroliło.

Rzecz o tym, jak nie posortować danych w SQL-u.

Właśnie pokazała się kolejna część z cyklu „Achaja” (przemianowanego najwyraźniej na „Imperium Achai”), czyli wspominany przeze mnie już wcześniej „Virion”. Pełen tytuł brzmi „Virion. Wyrocznia.” Uzbrojony w cyfrową kopię, łapczywie zabieram się za lekturę. Ha!

O usprawnianiu ruchu drogowego na bardzo ruchliwych trasach oraz o automatyzacji budowania mostów.