Sko艅czy艂em wczoraj "Na glinianych nogach" Pratchetta. Nawiasem m贸wi膮c, chyba ju偶 po raz czwarty. S膮dz臋, 偶e jest to jedna z lepszych ksi膮偶ek w ca艂ej serii, zaraz po "Muzyce duszy", "Piekle pocztowym" i "Trzech wied藕mach".
Tym razem rzecz jest o golemach. Vimes prowadzi 艣ledztwo, w kt贸rym wszystkie 艣lady pr贸buj膮 wskazywa膰 na to, 偶e golemy zacz臋艂y mordowa膰 niewinnych ludzi. Dodatkowo, kto艣 pr贸buje otru膰 Vetinariego, a do Stra偶y do艂膮cza krasnolud o radosnym imieniu Cudo Ty艂eczek, okazuj膮cy si臋 potem by膰 dziewczyn膮. Angua, kt贸ra jest wilko艂akiem, cierpi na syndrom napi臋cia przedpe艂niowego. Marchewa jest jak zwykle niewiarygodny. A Nobby okazuje si臋 mie膰 szlacheck膮 genealogi臋 (ale, jak sam twierdzi, ma na to szampon).
W sumie ci臋偶ko cokolwiek napisa膰 o fabule ksi膮偶ki, poniewa偶 - jak to u Pratchetta - nie chodzi o fabu艂臋 tylko o humor i o j臋zyk. Wrzuci艂em ca艂kiem sporo cytat贸w z ksi膮偶ki, pojawiaj膮 si臋 losowo gdzie艣 tam na prawym marginesie tego bloga.
Bardzo, bardzo polecam.
10/10
Ha!
Je偶eli chcesz do komentarza wstawi膰 kod, u偶yj sk艂adni:
[code]
tutaj wstaw sw贸j kod
[/code]
Je偶eli zrobisz liter贸wk臋 lub zmienisz zdanie, mo偶esz edytowa膰 komentarz po jego zatwierdzeniu.