Trawa jest zielona [citation needed], podobnie jak ikonka Spotify. Dzi艣 czas na przegl膮d naj艣wie偶szych odkry膰, kt贸rych uda艂o mi si臋 dokona膰 w tej zacnej chmurze.
Po raz pierwszy podj膮艂em r贸wnie偶 pr贸b臋 odszukania poszczeg贸lnych kawa艂k贸w na Tyrurce i przy ka偶dej piosence zamieszczam link zar贸wno do Spotify jak i do YT.
Zaczniemy od Nilsa Lofgrena, kt贸rego - o dziwo - nigdy wcze艣niej nie s艂ysza艂em, a kt贸ry robi z gitar膮 takie rzeczy, 偶e si臋 o nich zoofilom nie 艣ni艂o.
Tu na przyk艂ad mamy pi臋kn膮 sol贸wk臋 w jego wykonaniu:
Je偶eli spodoba艂 Ci si臋 powy偶szy utw贸r, proponuj臋 poszuka膰 innych kawa艂k贸w tego artysty. Warto.
A tu ca艂kiem inne klimaty: fortepian, kontrabas i hi-hat w do艣膰 niezwyk艂ym wykonaniu "Ville". Vince Guaraldi ma wi臋cej takich pere艂ek w drugiej cz臋艣ci "Golden Hits", r贸wnie偶 polecam.
A teraz przenosimy si臋 do lekko przerdzewia艂ego wokalu Ann Pebbles oraz towarzysz膮cym mu licznym pizzicatom i innym synkopom. Nie wiem dlaczego, ale piosenka bardzo kojarzy mi si臋 z filmami Quentina Tarantino.
Kolejna na dzisiejszej li艣cie jest brzd膮kanina jednego z moich ulubionych artyst贸w: Tommy Emanuel gra "Blood Brother". Wersja koncertowa:
Kojarzy kto艣 "Hey, Joe"? Nie? Taka opowiastka o tym, jak kole艣 zastrzeli艂 swoj膮 bab臋, bo posz艂a w tango z innym kolesiem. Na pewno znacie...
Joscho Stephan gra to w wersji moim zdaniem niewiele ust臋puj膮cej orygina艂owi. Co prawda bez wokalu, ale i tak jest czego pos艂ucha膰:
Nast臋pny utw贸r przyprawia mnie o g臋si膮 sk贸rk臋 - je偶eli ktokolwiek wie w jaki spos贸b powinno si臋 gra膰 muzyk臋 irlandzk膮, to jest to z pewno艣ci膮 Dave Weckl. Jego "Road to Connemara" to o艣miominutowe misterium d藕wi臋k贸w, za kt贸re powinno mu si臋 postawi膰 pomnik za 偶ycia. Co ja m贸wi臋, trzy pomniki! Siedem! Naprawd臋, co艣 niezwyk艂ego:
Altan to kolejny 艣wiatowej s艂awy i klasy wykonawca muzyki irlandzkiej. "Donal Agus Morag" to do艣膰 znany kawa艂ek, tu moje ulubione wykonanie:
(przy okazji "Donal" i "Morag" to tradycyjne imiona irlandzkie, piosenka opowiada o ich 艣lubie oraz weselnej wy偶erce. "Agus" to wbrew pozorom nie imi臋 tylko sp贸jnik "i").
A teraz absolutnie zaskakuj膮ca, nawet dla mnie, zmiana klimatu: MAUTE. P贸ki co wydali tylko jeden album, na kt贸ry nadzia艂em si臋 dzi臋ki blogowi Blogrys. Z pocz膮tku niby takie banalne umca-umca, ale po jakim艣 czasie ci臋偶ko si臋 oderwa膰 od s艂uchania.
Nast臋pna na dzisiejszej li艣cie jest nowoczesna, jazzowa aran偶acja ponadstudziesi臋cioletniego hitu "Swing Low, Sweet Chariot", utworu, kt贸ry znalaz艂 si臋 w艣r贸d pi臋膰dziesi臋ciu najwa偶niejszych piosenek ameryka艅skich (zosta艂 nawet uwieczniony w Bibliotece Kongresu jako element dziedzictwa narodowego). Orygina艂u za bardzo nie lubi臋, ale ta wersja jest ca艂kiem sympatyczna:
Na zako艅czenie zostawi艂em (chcia艂em napisa膰 "najlepszy kawa艂ek", ale ten tytu艂 przypada piosence cztery pozycje powy偶ej) soczysty i przyprawiaj膮cy o natychmiastow膮 pl膮sawk臋 utw贸r z najnowszej p艂yty Rodrigo y Gabriela pod tytu艂em "Hora Zero". Nieco niepokoj膮ca i mocno po艂amana tonacja, jak zwykle bezb艂臋dne 艂omotanie Gabrieli i ca艂kiem znienackie wykorzystanie kaczuchy w okolicach trzech czwartych drugiej minuty sprawiaj膮, 偶e mo偶na tego s艂ucha膰 w k贸艂ko.
BONUS
Je偶eli dotrwali艣cie a偶 do tego miejsca, w nagrod臋 piosenka kabaretowa w wykonaniu Tima Minchina pod do艣膰 banalnym tytu艂em "F Sharp". Je偶eli, Czytelniku sympatyczny, nie grokujesz j臋zyka Leng艂id偶, spiesz臋 wyja艣ni膰, 偶e piosenka jest o go艣ciu, kt贸ry uwielbia gra膰 w tonacji F-dur, a 艣piewa膰 w Fis. Pierwsze dwa czy trzy ods艂uchania kosztowa艂y mnie prawie wymian臋 ekraniku w smartfonie, na szcz臋艣cie uda艂o mi si臋 jakim艣 cudem nie parskn膮膰 kaw膮. Wszystko jeszcze przede mn膮...
Zacny zestawik. Z wymienionych Vince Guaraldi, nie lubiany przez jazzowc贸w, ale mnie si臋 podoba.