Podstaw贸wka, okolice si贸dmej klasy. Stoj臋 na boisku. Czekam na dzwonek na lekcj臋. Zamiast dzwonka pojawia si臋 grupa 贸smoklasist贸w. Jest ich czterech, id膮 wyra藕nie w moj膮 stron臋. Nikogo innego w pobli偶u - tylko ja i oni. Wiem, 偶e jak mnie z艂api膮, b臋dzie kiepsko. Chc膮 fajek, a ja nie pal臋...
Odwracam si臋 i biegn臋. Zerkam na chwil臋 za siebie - dw贸ch z tej czw贸rki niespiesznym truchtem zaczyna mnie goni膰. I tak nie mam gdzie ucieka膰 - ca艂e boisko jest otoczone metalow膮, wysok膮 na dwa metry siatk膮, jedyne wyj艣cia s膮 tam, sk膮d nadchodz膮 moi prze艣ladowcy. Jednak nie daj臋 za wygran膮 i gnam co si艂 w nogach, licz膮c na to, 偶e tym razem si臋 uda.
呕eby poprawi膰 w艂a艣ciwo艣ci aerodynamiczne, pochylam si臋 do przodu. Czuj臋 艣wist powietrza w uszach. Ci膮gle przyspieszam. I ci膮gle si臋 pochylam. Powinienem si臋 ju偶 dawno przewr贸ci膰, nosem muskam traw臋. Zamiast tego, lekkim ruchem ramion wzbijam si臋 w powietrze, przelatuj臋 tu偶 nad siatk膮 i ju偶 za chwil臋 zataczam kr膮g nad zdumion膮 czw贸rk膮. Lec臋 w okolice drzwi wej艣ciowych do szko艂y, l膮duj臋.
Dzwonek.
Je偶eli chcesz do komentarza wstawi膰 kod, u偶yj sk艂adni:
[code]
tutaj wstaw sw贸j kod
[/code]
Je偶eli zrobisz liter贸wk臋 lub zmienisz zdanie, mo偶esz edytowa膰 komentarz po jego zatwierdzeniu.