Przydługi weekend wokół corocznego szaleństwa pod tytułem Święty Patryk dobiega pomału końca. Technicznie rzecz biorąc skończył się już wczoraj, ale pozwoliłem sobie wziąć dodatkowe dwa dni wolnego, więc dla mnie jeszcze trwa, choć już z górki.
Podczas tego weekendu wydarzyło się kilka wycieczek. Najpierw jedna, do Kilkenny, gdzie trafiliśmy na całkiem przyzwoitą pogodę (zimno, ale sucho i bezwietrznie), a także udało mi się złapać na zdjęciu prawdziwego mema o dupie:
Nazajutrz zrobiliśmy sobie maraton po Galway i okolicach, za kółkiem od siódmej rano (żeby ominąć korki), w końcu udało się zaliczyć najbardziej krajobrazowy kawałek Loop of Connemara:
Kiedyś już byliśmy w tej okolicy, ale nigdy przedtem nie udało się dotrzeć na sam "dzióbek" tego półwyspu (górny lewy kawałek na obrazku powyżej). Widoczki nieziemskie, pamięć telefonu puchnie od górsko-oceanicznych fotek i panoram, poniżej wrzucam jedną losową na próbę (jednak płaskie zdjęcie nie oddaje tej głębi):
W drodze powrotnej mieliśmy jeszcze spotkać się ze znajomymi z Limerick, ale okazało się, że po pierwsze po tylu godzinach za kółkiem wizja nadłożenia dodatkowych 130 kilometrów nas odstraszyła, a po drugie owi znajomi też właśnie wracali z długiej (kilkudniowej) wycieczki i byli złachani jak koń po westernie, więc zgodnie stwierdziliśmy, że wizytę przekładamy na kiedy indziej.
Wczoraj natomiast zaliczyliśmy szybki spacer na coroczną lokalną świętopatrykową paradę, bardziej dla zasady niż z przekonania. Można było podziwiać pokazy gimnastyczne, śpiewy i tańce, reklamy firm budowlanych, ośrodków przyjaźni irlandzko-tybetańskiej i czort wie co tam jeszcze. Zdjęć nie pokażę, bo wszystkie te parady wyglądają tak samo. Główna atrakcja to pomachanie w tłumie jakiemuś znajomemu sąsiadowi.
A jutro - powrót do pługa.
Żałuje że nie mieszkam w Irlandii zawsze w Dniu moich imienin miałbym wolne 🙂