Zabezpieczać się trzeba

https://xpil.eu/vRYEV 📋

A skoro trzeba, zwłaszcza jeżeli jest się tak nieostrożnym osobnikiem jak ja, najlepiej robić to porządnie i kompleksowo.

Wiedziony tą logiką przyodziałem niedawno swój sprzęt w kondoma najnowszej generacji i teraz może się nim bawić każdy. Nawet dziecko.

Otterbox Defender to bardzo solidne etui na smartfona. Dotychczas używałem po prostu wielkiej patelni, co wyglądało nieco komicznie, zwłaszcza w czasie rozmowy: facet z prawie-sześciocalowym urządzeniem przy uchu. Teraz to już historia. Teraz bowiem zamiast patelni trzymam w kieszeni autobus.

Defender jest tak solidny, że w razie upadku telefonu na chodnik firma ubezpieczeniowa będzie musiała pokryć koszty naprawy chodnika. Mówicie, że telefon tyle nie waży? No, co prawda to prawda, sam telefon - faktycznie, nie. Ale do spółki z Defenderem tworzą już całkiem masywny duecik, z którym nawet takie chucherko jak ja czuje się w miarę bezpiecznie w ciemnym zaułku.

Ma wszystkie niezbędne do dobrej zabawy otwory i wypustki, jedyna wada, jaką do tej pory znalazłem, jest taka, że krawędzie Defendera wystają ciut powyżej ekranu, co powoduje, że ściągnięcie paska powiadomień czasami się nie udaje i zamiast tego trafiam paluchem w widżet pogodowy. Zaleta zaś jest taka, że jestem bardziej na bieżąco z prognozą pogody, czy tego chcę czy nie 😉

Defender składa się z czterech elementów, z których trzech używam, a jeden leży w domu i raczej go używać nie będę. Te elementy, to:

- Wewnętrzna, gumowa, elastyczna obejma na tył telefonu,
- Zewnętrzne plecki, z grubego, sztywnego plastiku,
- Front w postaci plastikowej, przezroczystej, cieniutkiej (ale bardzo wytrzymałej) folii otoczonej gumową ramką, która idealnie wpasowuje się w wystające krawędzie plecków,
- Masywny uchwyt do paska, z pięcioma zaczepami do telefonu (cztery na rogach i piąty wzdłuż krawędzi) oraz jednym klipsem do paska, o takich gabarytach, że spokojnie możnaby na nim unieść zatankowany do pełna czołg. Wraz z załogą, plutonem obsługi technicznej, kuchnią polową i kucharzem.

Uchwyt do paska jest o tyle interesujący, że żeby wyjąć telefon z zaczepów, trzeba się nieźle namocować i nagimnastykować. Konia z rzędem złodziejowi, który potrafiłby ukraść tak zaczepionego Note-a. Konia z rzędem użytkownikowi, który - bez używania słuchawek - byłby w stanie odebrać połączenie przed upłynięciem trzeciego sygnału. Konia z rzędem prawdopodobnie nawet bym nie zauważył, gdyby go podwiesić do tego uchwytu.

Tak więc uchwyt leży sobie spokojnie w domu - rozważam wylanie pod nim osobnego podestu żelbetonowego, wzmacnianego wolframowymi prętami, na wszelki wypadek, żeby się nie zapadł do sąsiadów piętro niżej. Podobno kolejna wersja ma być jeszcze cięższa, ze sferą Schwarzschilda na dziesięć centymetrów. Ech, technika.

Zabawna scena miała miejsce podczas rozpakowywania przesyłki z Defenderem. Rozerwałem paczkę i zabrałem się za zakładanie etui na telefon. Po dobrych piętnastu minutach miałem już zakwasy i skończył mi się zasób znaków przestankowych (a przecież kurwolingwistykę mam opanowaną całkiem nieźle), a nawet nie udało mi się oddzielić od siebie wszystkich elementów, żeby w ogóle zacząć je zakładać na telefon. Gdyby nie szybka interwencja mojej lepszej Połówki, prawdopodobnie do dziś siedziałbym nad tą skrzyneczką, z połamanymi paznokciami, obłędem w oczach i nienawiścią do producenta. Tymczasem Żonka zerknęła w instrukcję (!) i poradziła sobie w mniej więcej piętnaście sekund.

Zawsze twierdziłem, że stałem w tej kolejce po wzrost.

Tak więc od teraz moje mobilne biuro stało się biurskiem, biurzyszczem wręcz.

Ot, co.

https://xpil.eu/vRYEV 📋