Wpis kończący serię o nowym Powershell.
Obsługa błędów w poprzednich wersjach PS była całkiem niezła. Jest try-catch, jest -ErrorAction, wreszcie jest zmienna $Error ze wszystkimi błędami, które do tej pory udało nam się wygenerować (zarówno krytycznymi jak i niekrytycznymi).
W wersji 7 pojawiła się jeszcze jedna komenda: Get-Error.
Proszę sobie spróbować podzielić przez zero albo wykonać Test-Connection do nieistniejącego adresu dns a potem uruchomić Get-Error:
Mnóstwo interesujących informacji na temat błędu; jest nawet konkretna lokalizacja (numer linii, pozycja w linii), w której błąd się pojawił.
Dla mnie osobiście najwygodniejsze jest tu to, że Get-Error w szybki sposób zwraca szczegóły *ostatniego* błędu w ładny, czytelny sposób. Co prawda wszystkie te informacje dało się wyciągnąć w poprzednich wersjach, ale wymagały nieco wygibasów. A tu – wszystko jak na tacy.
Na zakończenie dodam jeszcze, że tych pięć wpisów o Powershell 7 bynajmniej nie wyczerpuje wszystkich nowości w tej wersji. Opisałem tylko te, które społeczność zgromadzona wokół PS uznała za najbardziej przydatne.