Modern Art. Recenzja planszówki.

https://xpil.eu/9UIbv

Modern Art to trzecia (i zapewne ku uldze niektórych Czytelników - ostatnia w tej serii) recenzja, która wykluła się po naszym niedawnym pobycie w kRaju.

Zainteresowanych dwiema poprzednimi recenzjami zapraszam do odwiedzenia tego linku oraz tego.

W Modern Art celem gry jest zarabianie kasy. Wygrywa ten, kto po ostatniej, czwartej rundzie, będzie miał najwięcej pieniędzy.

Gra rozpoczyna się od tego, że każdy z graczy wybiera sobie jedną galerię sztuki, którą ustawia przed sobą, zaginając odpowiednio w tym celu przygotowane rogi kartonika w taki sposób, że ma ścianę osłaniającą jego sejf przed wścibskimi oczyma pozostałych graczy. Gracz będący bankiem daje też każdemu po sto tysięcy euro - to jest nasz budżet początkowy. Ponadto każdy dostaje po osiem, dziewięć lub dziesięć (liczba ta zależy od tego ilu jest graczy) kart-obrazów, które trzyma w ręce (jak "normalne" karty do gry). Na każdej karcie oprócz obrazu oraz nazwiska malarza jest też ikonka rodzaju aukcji - jest ich aż pięć, co sprawia, że gra jest dość zróżnicowana:

  1. Aukcja otwarta: "tradycyjna" aukcja, w której jeden z graczy wystawia obraz za cenę, którą sobie ustali, a pozostali gracze mogą - jawnie - podbijać lub nie. Aukcja kończy się w momencie, kiedy nikt nie chce już podbić ceny, obraz zostaje sprzedany temu, kto dał najwyższą cenę.
  2. Aukcja jednej oferty: Gracz wystawia obraz bez ogłaszania ceny początkowej, następnie każdy z graczy (w kolejności zegarowej) może, ale nie musi, złożyć ofertę - ale tylko raz! Gracz, który zaoferował najwięcej, kupuje obraz. Jeżeli nikt nie zaoferował żadnej ceny, obraz pozostaje własnością wystawiającego.
  3. Aukcja ukryta: sprzedający wystawia obraz, następnie każdy z graczy wystawia zaciśniętą pięść z nieznaną ilością pieniędzy. Potem każdy ujawnia ile zalicytował - wygrywa ten, kto dał najwięcej (jeżeli jest to sprzedający, oddaje kasę do banku). W przypadku remisu, obraz trafia do gracza siedzącego najbliżej sprzedawcy (licząc w kolejności zegarowej).
  4. Aukcja z ustaloną ceną: sprzedający wystawia obraz i ogłasza cenę - następnie każdy z graczy (po kolei) ma możliwość spasowania lub kupienia. Aukcja kończy się w momencie, kiedy któryś z graczy kupi obraz.
  5. Aukcja podwójna: sprzedający wystawia dodatkowy obraz (nie może to być obraz z ikonką aukcji podwójnej, musi to być obraz tego samego artysty), następnie obydwa obrazy są licytowane zgodnie z zasadami aukcji tego drugiego obrazu. Jeżeli sprzedawca nie chce lub nie może wystawić drugiego obrazu, robi to kolejny gracz (zachowując regułę, że drugi obraz nie może być typu aukcja podwójna oraz musi być tego samego artysty). Jeżeli inny gracz dołoży swój obraz, zostaje on nowym sprzedającym - dostaje od zwycięzcy aukcji kasę za obydwa obrazy. Jeżeli żaden z graczy nie dodał drugiego obrazu, oryginalny obraz wraca do gracza, który go wystawił.

Po zakończonej aukcji obraz trafia do tego, który zaoferował najwięcej, kasa trafia do sprzedawcy (lub do banku, jeżeli obraz kupił sprzedający), sprzedający układa zakupiony obraz (bądź obrazy) przed sobą na stole. Po każdej zakończonej aukcji wszyscy artyści zostają ustawieni w rankingu od najpopularniejszego do najmniej popularnego (najpopularniejszy to ten z największą liczbą sprzedanych obrazów). Istotne przy tym jest, że jeżeli jakiś artysta "dogonił" konkurenta popularnością, ale go nie przeskoczył - mimo to dostaje jego ranking, a ten "dogoniony" spada o jedno oczko.

Runda kończy się w momencie, kiedy na stole pokaże się pięć obrazów tego samego artysty - istotne jest, że ten piąty obraz nie jest już licytowany, ale bierze udział w ustaleniu rankingu na koniec rundy.

Po zakończeniu 1 rundy trzech artystów będzie miało przypisane rankingi, a wraz z nimi wartości obrazów. Obrazy najpopularniejszego artysty warte są €30K za sztukę, drugiego €20K, a trzeciego €10K (czasem zdarza się, że w danej rundzie pojawią się obrazy tylko dwóch artystów, wtedy jest €30K i €20K, bez €10K).

Teraz wszyscy gracze sprzedają swoje obrazy do banku, zarabiając kasę ("swoje" tj. te, które były wystawione na aukcjach, nie te, które trzymają w ręku). Obrazy trafiają do banku.

Następnie każdy z graczy dostaje po sześć dodatkowych kart z obrazami do ręki i zaczyna się druga runda. Rankingi z rundy pierwszej zostają "zamrożone" do końca gry, gracze próbują teraz wypromować różnych artystów w drugiej rundzie - znów wystawiając obrazy na aukcje, szukając okazji itd. Na koniec drugiej rundy trzech (lub - rzadziej - dwóch) artystów znów trafi do rankingu. No i teraz tak: załóżmy, że Rafael Silveira w pierwszej rundzie wylądował na trzecim miejscu w rankingu, a w drugiej - na pierwszym. W tym momencie jego obrazy warte są po €40K za sztukę (€10K za ranking z pierwszej rundy i €30K za drugą rundę). Jeżeli na koniec drugiej rundy mam u siebie dwa jego obrazy, sprzedaję je łącznie za €80K. I tak dalej.

Potem jest jeszcze trzecia runda, przed którą również dostajemy dodatkowo sześć nowych obrazów do ręki, a na koniec czwarta - tutaj musimy już poradzić sobie z kartami, które zostały nam z poprzednich rund.

Na koniec ostatniej rundy znów sprzedajemy wszystkie nasze obrazy i podliczamy kasę.

Gra jest wbrew pozorom całkiem emocjonująca, można robić licytację pełną gębą ("Oto kolejne dzieło tego obiecującego artysty, przedstawiające abstrakcyjną chmurę na tle wawelskiego krokodyla, cena wywoławcza to 40 tysięcy euro, kto da więcej..."), trzeba dobrze kombinować - czym więcej kasy wydamy na obrazy, tym mniej mamy w skarbcu, ale jednocześnie tym większą mamy szansę, że trafią one na szczyt popularności i się potem dobrze sprzedadzą.

Moja prywatna ocena: 10/10. Zdecydowanie warta grzechu.

https://xpil.eu/9UIbv

Leave a Comment

Komentarze mile widziane.

Jeżeli chcesz do komentarza wstawić kod, użyj składni:
[code]
tutaj wstaw swój kod
[/code]

Jeżeli zrobisz literówkę lub zmienisz zdanie, możesz edytować komentarz po jego zatwierdzeniu.